προκνημίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	προκνημίς	αἱ	προκνημῖδες
γενική	τῆς	προκνημῖδος	τῶν	προκνημίδων
δοτική	τῇ	προκνημῖδῐ	ταῖς	προκνημῖσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	προκνημῖδᾰ	τὰς	προκνημῖδᾰς
κλητική ὦ!		προκνημίς*		προκνημῖδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προκνημῖδε
γεν-δοτ	τοῖν		προκνημίδοιν
Με μακρό γιώτα στο θέμα -ίς -ῖδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «σφραγίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προκνημίς < προ- + κνημίς

Ουσιαστικό

προκνημίς, -ῖδος θηλυκό

• μπροστινό κάλυμμα του ποδιού

  ≈ συνώνυμα: κνημίς, περικνημίς

Πηγές

• προκνημίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• προκνημίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.