προβλέπτης

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

λόγια μεσαιωνική ελληνική με αρχαία κλίση
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	προβλέπτης	οἱ	προβλέπται
γενική	τοῦ	προβλέπτου	τῶν	προβλεπτῶν
δοτική	τῷ	προβλέπτῃ	τοῖς	προβλέπταις
αιτιατική	τὸν	προβλέπτην	τοὺς	προβλέπτας
κλητική ὦ!		προβλέπτα		προβλέπται
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προβλέπτης < προβλέπ(ω) + -της. Συγκρίνετε με το προβλεπτής.

Ουσιαστικό

προβλέπτης, -ου

• ο προβλέπων, αυτός που προβλέπει

  ※  6ος αιώνας Ιωάννης της Κλίμακος (Ιωάννης ο Σιναΐτης, περίπου 525-605), Κλίμαξ, Λόγος Δ

  μὴ ζητῶμεν προγνώστας μηδὲ προβλέπτας ἀλλὰ πρὸ πάντων πάντως ταπεινόφρονας

• για τον τίτλο αξιωματούχου → δείτε τη λέξη προβλεπτής

Συγγενικά

• προβλεπτικός (ο ικανός να προβλέπει)
• → και δείτε τη λέξη προβλέπω

Πηγές

• σελ.687 - Liddell, Henry George. Scott, Robert, Αν. Κωνσταντινίδης (εκδ.) Μέγα λεξικόν της ελληνικής γλώσσης. Μετάφραση: Ξενοφών Π. Μόσχος. Επιμέλεια: Μιχαήλ Κωνσταντινίδης. Τυπογραφικά Καταστήματα Ανέστη Κωνσταντινίδη (1901-1906). Ανατύπωση: Ι. Σιδέρης, χ.χ. Τόμοι 4. - online στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Μαθηματικών