προανάκρουσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	προανάκρουσῐς	αἱ	προανακρούσεις
γενική	τῆς	προανακρούσεως	τῶν	προανακρούσεων
δοτική	τῇ	προανακρούσει	ταῖς	προανακρούσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	προανάκρουσῐν	τὰς	προανακρούσεις
κλητική ὦ!		προανάκρουσῐ		προανακρούσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προανακρούσει
γεν-δοτ	τοῖν		προανακρουσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προανάκρουσις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

προανάκρουσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• προανάκρουση, → ζητούμενο λήμμα

  ≈ συνώνυμα: προαναβολή

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• προανάκρουσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• προανάκρουσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.