πραγμάτευσις

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πραγμάτευσις	αἱ	πραγματεύσεις
γενική	τῆς	πραγματεύσεως	τῶν	πραγματεύσεων
δοτική	τῇ	πραγματεύσει	ταῖς	πραγματεύσεσι(ν)
αιτιατική	τὴν	πραγμάτευσιν	τὰς	πραγματεύσεις
κλητική ὦ!		πραγμάτευσι		πραγματεύσεις
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πραγμάτευσις < αρχαία ελληνική πραγματεύ(ομαι) + -σις

Η λέξη δημιουργήθηκε από τον Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο το 1859

Ουσιαστικό

πραγμάτευσις θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η πραγμάτευση