ποταπότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ποταπότης	αἱ	ποταπότητες
γενική	τῆς	ποταπότητος	τῶν	ποταποτήτων
δοτική	τῇ	ποταπότητι	ταῖς	ποταπότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	ποταπότητα	τὰς	ποταπότητᾰς
κλητική ὦ!		ποταπότης		ποταπότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ποταπότης (μαρτυρείται από το 1825) < ποταπ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

ποταπότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) ποταπότητα