πολιτικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πολιτικότης	αἱ	πολιτικότητες
γενική	τῆς	πολιτικότητος	τῶν	πολιτικοτήτων
δοτική	τῇ	πολιτικότητι	ταῖς	πολιτικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	πολιτικότητα	τὰς	πολιτικότητας
κλητική ὦ!		πολιτικότης		πολιτικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολιτικότης: μαρτυρείται από το 1848 σε κείμανο του Νικολάου Σαριπόλου < πολιτικ(ός)- + -ότης

Ουσιαστικό

πολιτικότης θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η πολιτικότητα