πινακίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πινακίς	αἱ	πινακίδες
γενική	τῆς	πινακίδος	τῶν	πινακίδων
δοτική	τῇ	πινακίδῐ	ταῖς	πινακίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πινακίδᾰ	τὰς	πινακίδᾰς
κλητική ὦ!		πινακίς*		πινακίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πινακίδε
γεν-δοτ	τοῖν		πινακίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πινακίς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική πίναξ, πινακ- + -ίς

Ουσιαστικό

πινακίς, -ίδος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• πινακίδα, πλακίδιο

  ≈ συνώνυμα: πινάκιον

Συγγενικά

• πινακίδιον
• πινακίσκιον

→ και δείτε τη λέξη πίναξ

Πηγές

• πινακίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πινακίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.