πειστικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πειστικότης	αἱ	πειστικότητες
γενική	τῆς	πειστικότητος	τῶν	πειστικοτήτων
δοτική	τῇ	πειστικότητι	ταῖς	πειστικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	πειστικότητα	τὰς	πειστικότητᾰς
κλητική ὦ!		πειστικότης		πειστικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πειστικότης (μαρτυρείται από το 1862) < πειστικ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

πειστικότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η πειστικότητα