παραμέλησις

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παραμέλησις	αἱ	παραμελήσεις
γενική	τῆς	παραμελήσεως	τῶν	παραμελήσεων
δοτική	τῇ	παραμελήσει	ταῖς	παραμελήσεσι(ν)
αιτιατική	τὴν	παραμέλησιν	τὰς	παραμελήσεις
κλητική ὦ!		παραμέλησι		παραμελήσεις
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραμέλησις < παραμελῶ + -σις

Ουσιαστικό

παραμέλησις θηλυκό (καθαρεύουσα)

• η παραμέληση