παραλληλότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	παραλληλότης	οἱ	παραλληλότητες
γενική	τοῦ	παραλληλότητος	τῶν	παραλληλοτήτων
δοτική	τῷ	παραλληλότητῐ	τοῖς	παραλληλότησῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	παραλληλότητᾰ	τοὺς	παραλληλότητᾰς
κλητική ὦ!		παραλληλότης		παραλληλότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παραλληλότητε
γεν-δοτ	τοῖν		παραλληλοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραλληλότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική παράλληλο(ς) + -της

Ουσιαστικό

παραλληλότης θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• παραλληλία, η παραλληλότητα

Πηγές

• παραλληλότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.