παρακοή

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παρακοή	οι	παρακοές
γενική	της	παρακοής	των	παρακοών
αιτιατική	την	παρακοή	τις	παρακοές
κλητική		παρακοή		παρακοές
όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρακοή < ελληνιστική κοινή παρακοή (αρχαία σημασία: παράκουσμα, ατελές άκουσμα)

Προφορά

ΔΦΑ : /pa.ɾa.koˈi/

Ουσιαστικό

παρακοή θηλυκό

• ανυπακοή

Συγγενικές λέξεις

• παράκουος
• παράκουσμα
• παρακούω
• και → δείτε τη λέξη ακούω

Μεταφράσεις

    παρακοή

αγγλικά : disobedience (en) ισπανικά : desobediencia (es)

πολωνικά : nieposłuszeństwo (pl)