ομήγυρη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ομήγυρη	οι	ομηγύρεις
γενική	της	ομήγυρης*	των	ομηγύρεων
αιτιατική	την	ομήγυρη	τις	ομηγύρεις
κλητική		ομήγυρη		ομηγύρεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ομηγύρεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ομήγυρη < αρχαία ελληνική ὁμήγυρις < ὁμοῦ και ἀγείρω

Προφορά

ΔΦΑ : /oˈmi.ʝi.ɾi/

Ουσιαστικό

ομήγυρη θηλυκό

• συνάθροιση μικρού αριθμού ανθρώπων

Συνώνυμα

• συντροφιά

Μεταφράσεις

    ομήγυρη

γαλλικά : assemblée (fr)