μύσος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μύσος	τὰ	μύση - μύσεᾰ
γενική	τοῦ	μύσους - μύσεος	τῶν	μυσῶν - μυσέων
δοτική	τῷ	μύσει - μύσεῐ̈	τοῖς	μύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	μύσος	τὰ	μύση - μύσεα
κλητική ὦ!		μύσος		μύση - μύσεα
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μύσει - μύσεε
γεν-δοτ	τοῖν		μυσοῖν - μυσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «βέλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

• μύσος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

μύσος ουδέτερο

• ακαθαρσία σώματος και ψυχής

Παράγωγα

• μύσαγμα (βδέλυγμα)
• μυσητός
• μυσιάω (εφετικό ρήμα)

Συνώνυμα

• απεχθάνομαι
• βδέλυγμα
• βδελύττομαι

Πηγές

• μύσος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μύσος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.