μυρρίνη

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μυρρίνη	αἱ	μυρρίναι
γενική	τῆς	μυρρίνης	τῶν	μυρρινῶν
δοτική	τῇ	μυρρίνῃ	ταῖς	μυρρίναις
αιτιατική	τὴν	μυρρίνην	τὰς	μυρρίνᾱς
κλητική ὦ!		μυρρίνη		μυρρίναι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μυρρίνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		μυρρίναιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μυρρίνη θηλυκό