μυλόρδος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μυλόρδος	οι	μυλόρδοι
γενική	του	μυλόρδου	των	μυλόρδων
αιτιατική	τον	μυλόρδο	τους	μυλόρδους
κλητική		μυλόρδε		μυλόρδοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μυλόρδος < παρωχημένη γραφή του μιλόρδος, κατά την αγγλική ορθογραφία, με διαφορετική ετυμολογία

Κατ' άλλες απόψεις, < (λόγιο δάνειο) αγγλική my Lord διαφοροποιώντας το από το μιλόρδος (από τα γαλλικά)

Προφορά

ΔΦΑ : /miˈloɾ.ðos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μυ‐λόρ‐δος

Ουσιαστικό

μυλόρδος αρσενικό (θηλυκό μυλαίδη)

• (παρωχημένο) άλλη μορφή του μιλόρδος

  ※  «Αλλά δεν θέλω να εξακολουθήσω την θλιβεράν ταύτην διήγησιν, ήθελα μόνον, μυλόρδε, να σας υποβάλλω μερικά γεγονότα, ίνα εννοήσητε ότι κυβέρνησις, ήτις μ' όλας τας εχθρικάς ταύτας πιέσεις δύναται να επιβάλληται ακόμη εν τη χώρα, και να εξασφαλίζη την τάξιν και ησυχίαν αυτής, δεν μισείται υπό της χώρας ταύτης».

  Άντον Πρόκες φον Όστεν, Ιστορία της επαναστάσεως των Ελλήνων κατά του Οθωμανικού κράτους εν έτει 1821 και της ιδρύσεως του Ελληνικού βασιλείου, μετάφραση από τα γερμανικά: Γ.Εμμ. Αντωνιάδης, τόμ. Β΄ (Αθήνα: Εκ του Τυπογραφείου της “Αθηνάς”, 1869), σ. 490. Στην * Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών «Ανέμη»· πρόσβαση: 2022-06-06.

  ※  Ο ζήλος των Άγγλων περιηγητών, των «μυλόρδων», να τα δουν όλα βιαστικά, να τα σχεδιάσουν […]

  Ιωάννης Κακριδής, Οι αρχαίοι Έλληνες στη νεοελληνική λαϊκή παράδοση (Αθήνα: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1978), σ. 39.

  ※  Ο συγγραφεύς ταξίδεψε στην Γαλλία, Αγγλία, Αμερική, Τουρκία, Αίγυπτο και περιέλαβε τις εντυπώσεις του στα βιβλία Κάτω από [sic] τους ουρανοξύστες (1950), Στην [sic] χώρα των μυλόρδων (1951) και Παρίσι, Σταμπούλ κ[α]ι άλλα εύθυμα ταξίδια (1951)

  Βιογραφικό σημείωμα του Δημήτρη Ψαθά στο: Δ. Ψαθάς, Μαντάμ Σουσού [1941/1956] (Αθήνα: Εκδόσεις Μαρία Δ. Ψαθά, 1997), σ. 329.

Συγγενικά

• Μυλόρδος (επώνυμο)

Μεταφράσεις

    μυλόρδος

→ δείτε τη λέξη μιλόρδος