μυκτήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	μυκτήρ	οἱ	μυκτῆρες
γενική	τοῦ	μυκτῆρος	τῶν	μυκτήρων
δοτική	τῷ	μυκτῆρῐ	τοῖς	μυκτῆρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	μυκτῆρᾰ	τοὺς	μυκτῆρᾰς
κλητική ὦ!		μυκτήρ		μυκτῆρες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μυκτῆρε
γεν-δοτ	τοῖν		μυκτήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μυκτήρ < θέμα μυκ- < *μυκ-jο-μαι > μύσσομαι + -τήρ. Για τη ρίζα, δείτε και μύξα, μύκης

Ουσιαστικό

μυκτήρ, -ῆρος αρσενικό (συνήθως στον πληθυντικό)

• (ανθρώπινο σώμα) το ρουθούνι, ο μυκτήρας

Συγγενικά

θέμα με μυκτ-

• ἀμύκτηρ
• μυκτηρίζω, μυκτηριάζω
• μυκτήρισμα
• μυκτηρισμός
• μυκτηριστής
• μυκτηριστικός
• μυκτηρόθεν
• μυκτηρόκομπον
• μυκτηρόκομπος
• προμυκτήρ

→ και δείτε τη λέξη μύσσομαι

Πηγές

• μυκτήρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μυκτήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.