μπεσαλού

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μπεσαλού	οι	μπεσαλούδες
γενική	της	μπεσαλούς	των	μπεσαλούδων
αιτιατική	την	μπεσαλού	τις	μπεσαλούδες
κλητική		μπεσαλού		μπεσαλούδες
Κατηγορία όπως «αλεπού» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μπεσαλού < μπεσαλ(ής) + κατάληξη θηλυκού -ού

Προφορά

ΔΦΑ : /be.saˈlu/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μπε‐σα‐λού

Ουσιαστικό

μπεσαλού θηλυκό

• (λαϊκότροπο) θηλυκό του μπεσαλής

  ※  «Πολλοπαιδούσα» ή «καλογαλούσα», ήταν η γυναίκα που αποκτούσε πολλά και υγιή παιδιά και «ντερμπεντέρισσα» η ανέμελη. «Μερακλού» και «κεφλού», ήταν η εύθυμη γυναίκα και «μπεσαλού» η έμπιστη. (Το λεξιλόγιο των Μικρασιατών για τις γυναίκες της Σμύρνης, constantinoupoli.com, 3/8/2017 )

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη μπέσα

Μεταφράσεις

για γλώσσες που δεν έχουν ξεχωριστή λέξη για το θηλυκό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε μπεσαλής

    μπεσαλού