μνηστήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	μνηστήρ	οἱ	μνηστῆρες
γενική	τοῦ	μνηστῆρος	τῶν	μνηστήρων
δοτική	τῷ	μνηστῆρῐ	τοῖς	μνηστῆρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	μνηστῆρᾰ	τοὺς	μνηστῆρᾰς
κλητική ὦ!		μνηστήρ		μνηστῆρες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μνηστῆρε
γεν-δοτ	τοῖν		μνηστήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μνηστήρ < μνησ-, συνοπτικό θέμα του μνάομαι (ενθυμούμαι / ζητάω σε γάμο) + -τήρ

Ουσιαστικό

μνηστήρ, -ῆρος αρσενικό

• μνηστήρας

Παράγωγα

με θέμα μνηστ-

• μνηστεία
• μνηστεύω & συγγενικά

(Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• μνηστήρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μνηστήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.