μεγαλόθριξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	μεγᾰλοθρῐχ- μεγᾰλoτρῐχ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	μεγαλόθριξ	οἱ/αἱ	μεγαλότριχες
γενική	τοῦ/τῆς	μεγαλότριχος	τῶν	μεγαλοτρίχων
δοτική	τῷ/τῇ	μεγαλότριχῐ	τοῖς/ταῖς	μεγαλότριξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	μεγαλότριχᾰ	τοὺς/τὰς	μεγαλότριχᾰς
κλητική ὦ!		μεγαλόθριξ		μεγαλότριχες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μεγαλότριχε
γεν-δοτ	τοῖν		μεγαλοτρίχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεγαλόθριξ (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μεγαλό- + -θριξ

Ουσιαστικό

μεγαλόθριξ, -τριχος αρσενικό ή θηλυκό (σε επιθετική λειτουργία)

• (ελληνιστική κοινή) που έχει δυνατά / χοντρά ή μακρυά μαλλιά, ο μακρυμάλλης / o μακρομάλλης

Πηγές

• μεγαλόθριξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.