μαρνέρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μαρνέρος	οι	μαρνέροι
γενική	του	μαρνέρου	των	μαρνέρων
αιτιατική	τον	μαρνέρο	τους	μαρνέρους
κλητική		μαρνέρε		μαρνέροι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαρνέρος < (άμεσο δάνειο) ισπανική mariner(o) + -ος

Ουσιαστικό

μαρνέρος αρσενικό

1. (παρωχημένο) ναύτης, θαλασσινός

   ※  μαρνέροι εσείς, καλές καρδιές, οπού αρμενάτε πρίμα... (Μιλτιάδης Μαλακάσης, «Στο περιγιάλι», Ασφόδελοι, 1919

Μεταφράσεις

    μαρνέρος

→ δείτε τις λέξεις ναύτης και θαλασσινός