μάθησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μάθησῐς	αἱ	μαθήσεις
γενική	τῆς	μαθήσεως	τῶν	μαθήσεων
δοτική	τῇ	μαθήσει	ταῖς	μαθήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μάθησῐν	τὰς	μαθήσεις
κλητική ὦ!		μάθησῐ		μαθήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μαθήσει
γεν-δοτ	τοῖν		μαθησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάθησις < μανθάνω, μαθη- + -σις

Ουσιαστικό

μάθησις, -εως θηλυκό

1. μάθηση
2. επιθυμία για μάθηση
3. διδαχή

Σύνθετα

• ἀπομάθησις
• ἐκμάθησις
• καταμάθησις
• μεταμάθησις
• περιμάθησις
• προσμάθησις

Συγγενικά

• μάθημα
• μαθήσομαι (μέλλοντας)

→ και δείτε τη λέξη μανθάνω

Πηγές

• μάθησις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μάθησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.