λυπώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

λυπώ < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική λυπῶ, συνηρημένος τύπος του λυπέω

Προφορά

ΔΦΑ : /liˈpo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λυ‐πώ

ομόηχο: λοιπό

τονικό παρώνυμο: λείπω

Ρήμα

λυπώ, πρτ.: λυπούσα, στ.μέλλ.: θα λυπήσω, αόρ.: λύπησα, παθ.φωνή: λυπάμαι/λυπούμαι, π.αόρ.: λυπήθηκα, μτχ.π.π.: λυπημένος

• προξενώ σε κάποιον λύπη

  ⮡  μας λυπεί πολύ η απουσία του καλού μας φίλου από αυτήν την εκδήλωση

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

    λυπώ

γαλλικά : attrister (fr), navrer (fr), consterner (fr)