λεξίδιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	λεξίδιον	τὰ	λεξίδιᾰ
γενική	τοῦ	λεξιδίου	τῶν	λεξιδίων
δοτική	τῷ	λεξιδίῳ	τοῖς	λεξιδίοις
αιτιατική	τὸ	λεξίδιον	τὰ	λεξίδιᾰ
κλητική ὦ!		λεξίδιον		λεξίδιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λεξιδίω
γεν-δοτ	τοῖν		λεξιδίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λεξίδιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική λέξ(ις)  + υποκοριστικό επίθημα -ίδιον

Ουσιαστικό

λεξίδιον, -ου ουδέτερο

• (υποκοριστικό) μικρή λέξη, λεξίδιο

Άλλες μορφές

• λεξείδιον

Πηγές

• λεξίδιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.