κύησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κύησῐς	αἱ	κυήσεις
γενική	τῆς	κυήσεως	τῶν	κυήσεων
δοτική	τῇ	κυήσει	ταῖς	κυήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κύησῐν	τὰς	κυήσεις
κλητική ὦ!		κύησῐ		κυήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κυήσει
γεν-δοτ	τοῖν		κυησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κύησις < κυέω / κυῶ, κυη- + -σις

Ουσιαστικό

κύησις, -εως θηλυκό

• (ιατρική) κύηση, εγκυμοσύνη

Σύνθετα

• ἀποκύησις
• ἐγκύησις
• ἐπικύησις

Πηγές

• κύησις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κύησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.