κόμμωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κόμμωσῐς	αἱ	κομμώσεις
γενική	τῆς	κομμώσεως	τῶν	κομμώσεων
δοτική	τῇ	κομμώσει	ταῖς	κομμώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κόμμωσῐν	τὰς	κομμώσεις
κλητική ὦ!		κόμμωσῐ		κομμώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κομμώσει
γεν-δοτ	τοῖν		κομμωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόμμωσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική κομμόω / κομμῶ + -σις (-ωσις)

Ουσιαστικό

κόμμωσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• περιποίηση, στολισμός, καλλωπισμός

  ≈ συνώνυμα: κόμμωμα

Δείτε επίσης

• και στην καθαρεύουσα κόμμωσις: η κόμμωση

Πηγές

• κόμμωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.