κουφολογία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κουφολογίᾱ	αἱ	κουφολογίαι
γενική	τῆς	κουφολογίᾱς	τῶν	κουφολογιῶν
δοτική	τῇ	κουφολογίᾳ	ταῖς	κουφολογίαις
αιτιατική	τὴν	κουφολογίᾱν	τὰς	κουφολογίᾱς
κλητική ὦ!		κουφολογίᾱ		κουφολογίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κουφολογίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		κουφολογίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουφολογία < κουφλόγ(ος) + -ία < κουφολογέω. Μορφολογικά, κοῦφ(ος) (άδειος, κενός) + -ο- + -λογία

Ουσιαστικό

κουφολογία θηλυκό

• κουβέντα χωρίς σκέψη, ακριτολογία, φλυαρία, κούφια λόγια

Συγγενικά

• κουφολογέω
• κουφολόγος

→ και δείτε τη λέξη κοῦφος

Πηγές

• κουφολογία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κουφολογία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.