κλείδωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κλείδωσῐς	αἱ	κλειδώσεις
γενική	τῆς	κλειδώσεως	τῶν	κλειδώσεων
δοτική	τῇ	κλειδώσει	ταῖς	κλειδώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κλείδωσῐν	τὰς	κλειδώσεις
κλητική ὦ!		κλείδωσῐ		κλειδώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κλειδώσει
γεν-δοτ	τοῖν		κλειδωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλείδωσις < κλειδόω / κλειδῶ + -σις

Ουσιαστικό

κλείδωσις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) κλείδωμα

Άλλες μορφές

• κλείδωμα

Δείτε επίσης

• διαφορετικό το νεοελληνικό κλείδωση

Πηγές

• κλείδωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.