κινητικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κινητικότης	αἱ	κινητικότητες
γενική	τῆς	κινητικότητος	τῶν	κινητικοτήτων
δοτική	τῇ	κινητικότητι	ταῖς	κινητικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	κινητικότητα	τὰς	κινητικότητας
κλητική ὦ!		κινητικότης		κινητικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κινητικότης (μαρτυρείται από το 1858) < κινητικ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

κινητικότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η κινητικότητα