κεραμίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	κερᾰμῐδ- ιωνικός & ελληνιστικός τύπος: κερᾰμῑδ-
ονομαστική	ἡ	κεραμίς	αἱ	κεραμίδες & κεραμῖδες
γενική	τῆς	κεραμίδος & κεραμῖδος	τῶν	κεραμίδων
δοτική	τῇ	κεραμίδῐ & κεραμῖδῐ	ταῖς	κεραμίσῐ(ν) & κεραμῖσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κεραμίδᾰ & κεραμῖδᾰ	τὰς	κεραμίδᾰς & κεραμῖδᾰς
κλητική ὦ!		κεραμίς*		κεραμίδες & κεραμῖδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κεραμίδε & κεραμῖδε
γεν-δοτ	τοῖν		κεραμίδοιν
Εξαίρεση: με βραχύ γιώτα στο θέμα και επιπλέον μακρό (μεταγενέστερο ή ιωνικό). * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «κεραμίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κεραμίς < κέραμ(ος) + -ίς

Ουσιαστικό

κεραμίς, -ίδος (ιωνικός & ελληνιστικός τύπος: -ῖδος) θηλυκό

1. (οικοδομική) κεραμίδι
2. (οικοδομική) κεραμίδα, πλάκα μαρκίζας

Πηγές

• κεραμίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κεραμίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.