κατολίσθησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κατολίσθησῐς	αἱ	κατολισθήσεις
γενική	τῆς	κατολισθήσεως	τῶν	κατολισθήσεων
δοτική	τῇ	κατολισθήσει	ταῖς	κατολισθήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κατολίσθησῐν	τὰς	κατολισθήσεις
κλητική ὦ!		κατολίσθησῐ		κατολισθήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κατολισθήσει
γεν-δοτ	τοῖν		κατολισθησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατολίσθησις (ελληνιστική κοινή) < κατολισθαίνω / αρχαία ελληνική κατολισθάνω), κατ-ολισθη- + -σις

Ουσιαστικό

κατολίσθησις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) κατολίσθηση

Πηγές

• κατολίσθησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.