καταξίωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καταξίωσῐς	αἱ	καταξιώσεις
γενική	τῆς	καταξιώσεως	τῶν	καταξιώσεων
δοτική	τῇ	καταξιώσει	ταῖς	καταξιώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	καταξίωσῐν	τὰς	καταξιώσεις
κλητική ὦ!		καταξίωσῐ		καταξιώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταξιώσει
γεν-δοτ	τοῖν		καταξιωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταξίωσις < καταξιόω / καταξιῶ + -σις. Μορφολογικά αναλύεται σε κατ- + ἀξίωσις

Ουσιαστικό

καταξίωσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) καλή φήμη, η καταξίωση

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ἄξιος

Πηγές

• καταξίωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.