κατανίκηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατανίκηση	οι	κατανικήσεις
γενική	της	κατανίκησης*	των	κατανικήσεων
αιτιατική	την	κατανίκηση	τις	κατανικήσεις
κλητική		κατανίκηση		κατανικήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κατανικήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατανίκηση < κατανικώ + -ση

Ουσιαστικό

κατανίκηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του κατανικώ

Μεταφράσεις

    κατανίκηση