κατακρήμνιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατακρήμνιση	οι	κατακρημνίσεις
γενική	της	κατακρήμνισης*	των	κατακρημνίσεων
αιτιατική	την	κατακρήμνιση	τις	κατακρημνίσεις
κλητική		κατακρήμνιση		κατακρημνίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κατακρημνίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατακρήμνιση < κατακρημνίζω + -ση αρχαία ελληνική κατακρημνίζω

Ουσιαστικό

κατακρήμνιση θηλυκό

1. η πτώση από γκρεμό ή γενικότερα από ψηλά
2. η ρίψη από ψηλά (είδος της θανατικής ποινής στην Αρχ. Ρώμη)

Άλλες μορφές

• εγκατακρήμνιση

Μεταφράσεις

    κατακρήμνιση