κατάστιξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κατάστιξῐς	αἱ	καταστίξεις
γενική	τῆς	καταστίξεως	τῶν	καταστίξεων
δοτική	τῇ	καταστίξει	ταῖς	καταστίξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κατάστιξῐν	τὰς	καταστίξεις
κλητική ὦ!		κατάστιξῐ		καταστίξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταστίξει
γεν-δοτ	τοῖν		καταστιξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάστιξις < αρχαία ελληνική καταστίζω (κατα- στίζω, στιγ-) + -σις > -ξις

Ουσιαστικό

κατάστιξις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) κατάστιξη, με στίγματα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις στίξις, καταστίζω και στίζω

Πηγές

• κατάστιξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.