κανθύλη
Αρχαία ελληνικά (grc)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ἡ | κανθύλη | αἱ | κανθύλαι |
| γενική | τῆς | κανθύλης | τῶν | κανθυλῶν |
| δοτική | τῇ | κανθύλῃ | ταῖς | κανθύλαις |
| αιτιατική | τὴν | κανθύλην | τὰς | κανθύλᾱς |
| κλητική ὦ! | κανθύλη | κανθύλαι | ||
| δυϊκός | ||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | κανθύλᾱ | ||
| γεν-δοτ | τοῖν | κανθύλαιν | ||
| Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ. | ||||
| 1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- κανθύλη ήδη τον 6ο/5ο αιώνα πκε στον Αισχύλο < προελληνική ς προέλευσης, όπως δείχνει η κατάληξη -υλ στο θέμα της λέξης. Η λέξη δεν προέρχεται από τις λέξεις κάνθων, κανθήλιος.[1]
Ουσιαστικό
επεξεργασία
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ κανθύλη σελ. 636 - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.
Πηγές
επεξεργασία
- κανθύλη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.