καλοκἀγαθία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καλοκἀγαθίᾱ	αἱ	καλοκἀγαθίαι
γενική	τῆς	καλοκἀγαθίᾱς	τῶν	καλοκἀγαθιῶν
δοτική	τῇ	καλοκἀγαθίᾳ	ταῖς	καλοκἀγαθίαις
αιτιατική	τὴν	καλοκἀγαθίᾱν	τὰς	καλοκἀγαθίᾱς
κλητική ὦ!		καλοκἀγαθίᾱ		καλοκἀγαθίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καλοκἀγαθίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		καλοκἀγαθίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καλοκἀγαθία < καλοκἀγαθός + -ία < καλός καί ἀγαθός

Ουσιαστικό

καλοκἀγαθία θηλυκό

• καλοκαγαθία

Πηγές

• καλοκἀγαθία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• καλοκἀγαθία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.