κάμμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	κάμμᾰ	τὰ	κάμμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	κάμμᾰτος	τῶν	καμμᾰ́των
δοτική	τῷ	κάμμᾰτῐ	τοῖς	κάμμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	κάμμᾰ	τὰ	κάμμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		κάμμᾰ		κάμμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κάμμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		καμμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κάμμα < κάπτω

Ουσιαστικό

κάμμα ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (γλυκό) είδος γλυκίσματος της Σπάρτης το οποίο τυλιγόταν γύρω από φύλλα δάφνης

Συνώνυμα

• ψαιστόν

Πηγές

• κάμμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.