θροῦς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	θρόος > θροῦς	οἱ	θρόοι   > θροῖ
γενική	τοῦ	θρόου > θροῦ	τῶν	θρόων > θρῶν
δοτική	τῷ	θρόῳ   > θρῷ	τοῖς	θρόοις > θροῖς
αιτιατική	τὸν	θρόον > θροῦν	τοὺς	θρόους > θροῦς
κλητική ὦ!		θρόε   > θροῦ		θρόοι   > θροῖ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θρόω   > θρώ
γεν-δοτ	τοῖν		θρόοιν > θροῖν
2η κλίση, ομάδα 'πλόος πλοῦς', Κατηγορία 'πλοῦς' όπως «πλοῦς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

θροῦς αρσενικό

• αττικός τύπος του θρόος, συνηρημένος τύπος