θρεμμάτιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	θρεμμάτιον	τὰ	θρεμμάτιᾰ
γενική	τοῦ	θρεμματίου	τῶν	θρεμματίων
δοτική	τῷ	θρεμματίῳ	τοῖς	θρεμματίοις
αιτιατική	τὸ	θρεμμάτιον	τὰ	θρεμμάτιᾰ
κλητική ὦ!		θρεμμάτιον		θρεμμάτιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θρεμματίω
γεν-δοτ	τοῖν		θρεμματίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θρεμμάτιον < θρέμμα + -άτιον

Ουσιαστικό

θρεμμάτιον ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) υποκοριστικό του θρέμμα

Άλλες μορφές

• θρεπτάριον