θεολάτρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	θεολάτρης	οι	θεολάτρες
γενική	του	θεολάτρη	των	θεολατρών
αιτιατική	τον	θεολάτρη	τους	θεολάτρες
κλητική		θεολάτρη		θεολάτρες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεολάτρης < θεο- + λάτρης

Ουσιαστικό

θεολάτρης αρσενικό

• που λατρεύει το θεό

  ※  ο Μελάς στον πρόλογο της κριτικής του για το «Δεκαήμερο» χαρακτηρίζει το Βοκάκιο ως «ρεαλιστή», «γυναικολάτρη και κοσμικό ερωτολόγο» ή αλλού «σαρκολάτρη και πιο ανθρώπινο» σε αντιδιαστολή με τους «ασκητές» Δάντη («θεολάτρη» ή «θεόπνευστο») και Πετράρχη («ιδεολάτρη» ή «ιδανιστή») (Βοκάκιος «Δεκαήμερο» :Το ξεδίπλωμα της ανθρώπινης υποκρισίας, gnomionline.gr, 5/11/2019 [1])

Μεταφράσεις

    θεολάτρης