ευρέτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ευρέτης	οι	ευρέτες
γενική	του	ευρέτη	των	ευρετών
αιτιατική	τον	ευρέτη	τους	ευρέτες
κλητική		ευρέτη		ευρέτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ευρέτης < αρχαία ελληνική εὑρετής

Ουσιαστικό

ευρέτης αρσενικό

• (σπάνιο) άλλη μορφή του ευρετής

Μεταφράσεις

    ευρέτης

→ δείτε τη λέξη ευρετής