εκπόρθηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εκπόρθηση	οι	εκπορθήσεις
γενική	της	εκπόρθησης*	των	εκπορθήσεων
αιτιατική	την	εκπόρθηση	τις	εκπορθήσεις
κλητική		εκπόρθηση		εκπορθήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκπορθήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκπόρθηση < (ελληνιστική κοινή) ἐκπόρθησις

Ουσιαστικό

εκπόρθηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του εκπορθώ

Μεταφράσεις

    εκπόρθηση