εκπορθώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εκπορθώ < αρχαία ελληνική ἐκπορθέω / ἐκπορθῶ < ἐκ + πορθέω / πορθῶ

Ρήμα

εκπορθώ (παθητική φωνή: εκπορθούμαι)

1. (κυριολεκτικά) κυριεύω κάποιο οχυρωμένο μέρος
2. (μεταφορικά) κατακτώ, κάνω δικό μου

Συγγενικά

• εκπόρθηση
• εκπορθητής
• → δείτε τη λέξη πορθώ

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	εκπορθώ	εκπορθούσα	θα εκπορθώ	να εκπορθώ		εκπορθώντας
β' ενικ.	εκπορθείς	εκπορθούσες	θα εκπορθείς	να εκπορθείς
γ' ενικ.	εκπορθεί	εκπορθούσε	θα εκπορθεί	να εκπορθεί
α' πληθ.	εκπορθούμε	εκπορθούσαμε	θα εκπορθούμε	να εκπορθούμε
β' πληθ.	εκπορθείτε	εκπορθούσατε	θα εκπορθείτε	να εκπορθείτε	εκπορθείτε
γ' πληθ.	εκπορθούν(ε)	εκπορθούσαν(ε)	θα εκπορθούν(ε)	να εκπορθούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		εκπόρθησα	θα εκπορθήσω	να εκπορθήσω		εκπορθήσει
β' ενικ.		εκπόρθησες	θα εκπορθήσεις	να εκπορθήσεις	εκπόρθησε
γ' ενικ.		εκπόρθησε	θα εκπορθήσει	να εκπορθήσει
α' πληθ.		εκπορθήσαμε	θα εκπορθήσουμε	να εκπορθήσουμε
β' πληθ.		εκπορθήσατε	θα εκπορθήσετε	να εκπορθήσετε	εκπορθήστε
γ' πληθ.		εκπόρθησαν εκπορθήσαν(ε)	θα εκπορθήσουν(ε)	να εκπορθήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω εκπορθήσει	είχα εκπορθήσει	θα έχω εκπορθήσει	να έχω εκπορθήσει
β' ενικ.	έχεις εκπορθήσει	είχες εκπορθήσει	θα έχεις εκπορθήσει	να έχεις εκπορθήσει
γ' ενικ.	έχει εκπορθήσει	είχε εκπορθήσει	θα έχει εκπορθήσει	να έχει εκπορθήσει
α' πληθ.	έχουμε εκπορθήσει	είχαμε εκπορθήσει	θα έχουμε εκπορθήσει	να έχουμε εκπορθήσει
β' πληθ.	έχετε εκπορθήσει	είχατε εκπορθήσει	θα έχετε εκπορθήσει	να έχετε εκπορθήσει
γ' πληθ.	έχουν εκπορθήσει	είχαν εκπορθήσει	θα έχουν εκπορθήσει	να έχουν εκπορθήσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	εκπορθούμαι	εκπορθούμουν	θα εκπορθούμαι	να εκπορθούμαι
β' ενικ.	εκπορθείσαι	εκπορθούσουν	θα εκπορθείσαι	να εκπορθείσαι
γ' ενικ.	εκπορθείται	εκπορθούνταν	θα εκπορθείται	να εκπορθείται
α' πληθ.	εκπορθούμαστε	εκπορθούμασταν εκπορθούμαστε	θα εκπορθούμαστε	να εκπορθούμαστε
β' πληθ.	εκπορθείστε	εκπορθούσασταν εκπορθούσαστε	θα εκπορθείστε	να εκπορθείστε	εκπορθείστε
γ' πληθ.	εκπορθούνται	εκπορθούνταν	θα εκπορθούνται	να εκπορθούνται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		εκπορθήθηκα	θα εκπορθηθώ	να εκπορθηθώ		εκπορθηθεί
β' ενικ.		εκπορθήθηκες	θα εκπορθηθείς	να εκπορθηθείς	εκπορθήσου
γ' ενικ.		εκπορθήθηκε	θα εκπορθηθεί	να εκπορθηθεί
α' πληθ.		εκπορθηθήκαμε	θα εκπορθηθούμε	να εκπορθηθούμε
β' πληθ.		εκπορθηθήκατε	θα εκπορθηθείτε	να εκπορθηθείτε	εκπορθηθείτε
γ' πληθ.		εκπορθήθηκαν εκπορθηθήκαν(ε)	θα εκπορθηθούν(ε)	να εκπορθηθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω εκπορθηθεί	είχα εκπορθηθεί	θα έχω εκπορθηθεί	να έχω εκπορθηθεί		εκπορθημένος
β' ενικ.	έχεις εκπορθηθεί	είχες εκπορθηθεί	θα έχεις εκπορθηθεί	να έχεις εκπορθηθεί
γ' ενικ.	έχει εκπορθηθεί	είχε εκπορθηθεί	θα έχει εκπορθηθεί	να έχει εκπορθηθεί
α' πληθ.	έχουμε εκπορθηθεί	είχαμε εκπορθηθεί	θα έχουμε εκπορθηθεί	να έχουμε εκπορθηθεί
β' πληθ.	έχετε εκπορθηθεί	είχατε εκπορθηθεί	θα έχετε εκπορθηθεί	να έχετε εκπορθηθεί
γ' πληθ.	έχουν εκπορθηθεί	είχαν εκπορθηθεί	θα έχουν εκπορθηθεί	να έχουν εκπορθηθεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι εκπορθημένος - είμαστε, είστε, είναι εκπορθημένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν εκπορθημένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν εκπορθημένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι εκπορθημένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι εκπορθημένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι εκπορθημένος - να είμαστε, να είστε, να είναι εκπορθημένοι

Μεταφράσεις

    εκπορθώ

αρχαία ελληνική : ἐκπορθέω / ἐκπορθῶ αγγλικά : pillage (en)