δρᾶστις

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δρᾶστις	αἱ	δράστιδες
γενική	τῆς	δράστιδος	τῶν	δραστίδων
δοτική	τῇ	δράστιδι	ταῖς	δράστισι(ν)
αιτιατική	τὴν	δρᾶστιν	τὰς	δράστιδᾰς
κλητική ὦ!		δρᾶστι		δράστιδες
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δρᾶστις < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή *δρᾶστις, θηλυκό του αττικού τύπου δράστης. Διαφορετικό το ελληνιστικό παροξύτονο δράστις.

Ουσιαστικό

δρᾶστις', -ιδος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) θηλυκό του δράστης: η δράστις, δράστιδα, δράστρια

Πηγές

• «δράστης» - Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964). Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης. Αθήνα: Ελληνική Παιδεία. Α΄ έκδοση: 1930-1950. 
• δρᾶστις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.