δρᾶστις

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δρᾶστις	αἱ	δράστιδες
γενική	τῆς	δράστιδος	τῶν	δραστίδων
δοτική	τῇ	δράστιδι	ταῖς	δράστισι(ν)
αιτιατική	τὴν	δρᾶστιν	τὰς	δράστιδας
κλητική ὦ!		δρᾶστι		δράστιδες
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δρᾶστις < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή *δρᾶστις, θηλυκό του αττικού τύπου δράστης. Διαφορετικό το ελληνιστικό παροξύτονο δράστις.

Ουσιαστικό

δρᾶστις', -ιδος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) θηλυκό του δράστης: η δράστις, δράστιδα, δράστρια

Πηγές

• «δράστης» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• δρᾶστις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.