δράστης

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δράστης	οι	δράστες
γενική	του	δράστη	των	δραστών
αιτιατική	τον	δράστη	τους	δράστες
κλητική		δράστη		δράστες
όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δράστης < αρχαία ελληνική δράστης / δρήστης < δράω / δρῶ < πρωτοελληνική *dráwō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή < *dréwh₂-e-ti < *dréwh₂- (τρέχω, δρω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈðɾa.stis/

Ουσιαστικό

δράστης αρσενικό (θηλυκό: δράστρια, δράστιδα, δράστις)

• αυτός που διέπραξε μια παράνομη ενέργεια ή (γενικότερα) κάποια ενέργεια

Συγγενικές λέξεις

• αναπόδραστα
• αναπόδραστο
• αναπόδραστος
• αντιδραστήρας
• αντιδραστήριο
• αντιδραστικά
• αντιδραστικός
• αντιδραστικότητα
• δραστηριοποίηση
• δραστηριοποιώ
• δραστήρια
• δραστήριος
• δραστηριότητα
• δράστιδα
• δράστις
• δραστικά
• δραστικός
• δραστικότητα
• δράστρια
• επαναδραστηριοποίηση
• επαναδραστηριοποιώ
• στροβιλοαντιδραστήρας
• → δείτε τις λέξεις δράση και δρω

Μεταφράσεις

    δράστης

αγγλικά : perpetrator (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	δράστης	δράστα	δράσται
Γενική	δράστου	δράσταιν	δραστῶν
Δοτική	δράστῃ	δράσταιν	δράσταις
Αιτιατική	δράστην	δράστα	δράστας
Κλητική	δράστα	δράστα	δράσται

Ετυμολογία

δράστης < δράω / δρῶ < πρωτοελληνική *dráwō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dréwh₂-e-ti < *dréwh₂- (τρέχω, δρω)

Ουσιαστικό 1

δράστης αρσενικό

1. εργάτης
2. υπηρέτης
3. (ως επίθετο) που δρα, δραστήριος, εργατικός

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : δρήστης
• δωρικός τύπος : δράστας

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη δράω

Ετυμολογία

δράστης < διδράσκω

Ουσιαστικό 2

δράστης αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) δραπέτης

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη διδράσκω