διώκτις

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διώκτις	αἱ	διώκτιδες
γενική	τῆς	διώκτιδος	τῶν	διωκτίδων
δοτική	τῇ	διώκτιδι	ταῖς	διώκτισι(ν)
αιτιατική	τὴν	διώκτιν	τὰς	διώκτιδας
κλητική ὦ!		διώκτι		διώκτιδες
Δείτε διῶκτις μεκλίση κατά τα αρχαία θηλυκά σε -τῐς (τονισμός -ῶτις), όπως πατριῶτις.
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

διώκτις θηλυκό

• (καθαρεύουσα) άλλη γραφή του διῶκτις, η διώκτρια

  ※  1874 Αὕτη εἶναι ἡ σύζυγος τοῦ μωροῦ ̓Αρκαδίου, ἡ φοβερὰ καὶ ἄσπονδος διώκτις' Ἰωάννου τοῦ Χρυστοστόμου.

  Στέφανος Θ. Ξένος, Η ηρωίς της ελληνικής επαναστάσεως, ήτοι σκηναί εν Ελλάδι από του έτους 1821-1828. Αθήνησιν:Εκ του τυπογραφείου Αγγέλου Καναριώτου, έκδοσις δευτέρα, 1874, σελ.116@books.google