διαδέτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διαδέτης	οι	διαδέτες
γενική	του	διαδέτη	των	διαδετών
αιτιατική	τον	διαδέτη	τους	διαδέτες
κλητική		διαδέτη		διαδέτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαδέτης < μεσαιωνική ελληνική διαδέτης < αρχαία ελληνική διαδέω

Ουσιαστικό

διαδέτης αρσενικό

• (ναυτικός όρος) σχοινί με το οποίο δένουμε τις άκρες άλλων σχοινιών (για να τα τραβήξουμε, μαζέψουμε κ.λπ.)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη δένω

Μεταφράσεις

    διαδέτης