γαλέη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	γᾰλεα- γᾰλη-
ονομαστική	ἡ	γαλέη   > γαλῆ	αἱ	γαλέαι   > γαλαῖ
γενική	τῆς	γαλέης > γαλῆς	τῶν	γαλεῶν > γαλῶν
δοτική	τῇ	γαλέῃ   > γαλῇ	ταῖς	γαλέαις > γαλαῖς
αιτιατική	τὴν	γαλέην > γαλῆν	τὰς	γαλέᾱς   > γαλᾶς
κλητική ὦ!		γαλέη   > γαλῆ		γαλέαι   > γαλαῖ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γαλέᾱ   > γαλᾶ
γεν-δοτ	τοῖν		γαλέαιν   > γαλαῖν
1η κλίση, ομάδα 'γαλέη γαλῆ', Κατηγορία 'γαλέη' όπως «γαλέη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γαλέη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

γαλέη θηλυκό (συνηρημένο γαλῆ)

• (θηλαστικό ζώο) ονομασία για διάφορα μικρά ζώα, όπως η εξημερωμένη νυφίτσα, το κουνάβι και η γάτα

Δείτε επίσης

• κάττα (γάτα)

Πηγές

• γαλέη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• γαλέη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• «γαλῆ» ἡ «κάττα» - Liddell & Scott, Λεξικόν της ελληνικής γλώσσης, τόμ. 2, (Αθήνα 1901, Αθήνα: Πελεκάνος, 2006), σ. 286).