γαλῆ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	γᾰλεα- γᾰλη-
ονομαστική	ἡ	γαλέη   > γαλῆ	αἱ	γαλέαι   > γαλαῖ
γενική	τῆς	γαλέης > γαλῆς	τῶν	γαλεῶν > γαλῶν
δοτική	τῇ	γαλέῃ   > γαλῇ	ταῖς	γαλέαις > γαλαῖς
αιτιατική	τὴν	γαλέην > γαλῆν	τὰς	γαλέᾱς   > γαλᾶς
κλητική ὦ!		γαλέη   > γαλῆ		γαλέαι   > γαλαῖ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γαλέᾱ   > γαλᾶ
γεν-δοτ	τοῖν		γαλέαιν   > γαλαῖν
1η κλίση, ομάδα 'γαλέη γαλῆ', Κατηγορία 'γαλῆ' όπως «γαλῆ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

γαλῆ θηλυκό

• (θηλαστικό ζώο) συνηρημένη μορφή του γαλέη

  ※  εἰσὶ δὲ καὶ γαλαῖ ἐν τῷ σιλφίῳ γινόμεναι τῇσι Ταρτησσίῃσι ὁμοιόταται (Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι 4. Μελπομένη 192.3.)

  Υπάρχουν και γατιά, που ζουν μες στο σίλφιο, ολόιδια με της Ταρτησσού (μετάφραση στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας)