βρόντημα

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	βρόντημα	τα	βροντήματα
γενική	του	βροντήματος	των	βροντημάτων
αιτιατική	το	βρόντημα	τα	βροντήματα
κλητική		βρόντημα		βροντήματα
όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βρόντημα < βροντή + μα ή -γμα

Ουσιαστικό

βρόντημα ουδέτερο και το βρόντηγμα

• ο κρότος, ο ισχυρός θόρυβος που προκαλείται όταν βροντάει κάτι, συνήθως μια πόρτα που κλείνει απότομα από τον άνεμο ή τον εκνευρισμό εκείνου που φεύγει/μπαίνει

Μεταφράσεις

    βρόντημα